Lonely Traveller: Not that lonely anymore..Islands

Na het afscheid van enkele geweldige reismaatjes, was het tijd voor een nieuw en evenals mijn allerlaatste avontuur hier in Thailand. Ik vond mijn tijd hier alleen heerlijk en bovenal verrijkend, maar ik voelde de drang naar vertrouwd gezelschap! Perfecte timing dus.. Want Lore was al onderweg. Een geweldig weerzien met mijn vriendinnetje. Gelach en enkele stevige knuffels.. Het was gewoonweg al veel te lang geleden. Ik was bevoorrecht, aangezien ik de eerste was die haar in levende lijve terugzag na enkele maanden. Het begin van twee geweldige weken! Tater, tater, tater.. Verhalen uitwisselen, waarop we al snel op één bepaald onderwerp kwamen.. Jaja, we wilden beide een tattooage! Vol overtuiging, met misschien een lichte aarzeling stapten we één van de talrijke shops in Bangkok binnen.. Een vriendelijk man, een propere en degelijke plek.. Nu wisten we het wel zeker, we wilden niet meer terug en waren er klaar voor om een bladzijde van ons boek op onszelf te laten vereeuwigen! Zo gezegd zo gedaan dus..

Na deze nieuwe overwinning maakten we ons klaar om naar het zuiden te trekken en de geweldige eilanden af te schuimen.. Met een heuse treinrit achter de rug, kwamen we aan op onze eerste bestemming: Ko Pha-Ngan, befaamd om zijn grootse Full Moonparty's. Jammer maar helaas.. deze hadden we net gemist. Even genoten van de rust en geweldige natuur, om de dag nadien onze tocht verder te zetten.. Of dat was initieel toch het plan! Bleek dat we onze boot richting Koh Phi Phi hadden gemist.. Even balen moet ik zeggen! Al maakte dit alles al snel plaats voor nieuwe plannen en een positieve vibe. Na een korte tussenstop in Krabi zetten we onze trip verder na de Phi Phi eilanden! Dit was waar ik zo lang naar uitgekeken had.. Eén van de zwaarst getroffen gebieden tijdens de tsunami 10 jaar geleden.. Ongetwijfeld een zwarte dag voor de bevolking daar. Een groot aantal mensen kwam er om het leven en de littekens zouden steevast nog zichtbaar zijn. Toch had ik hoge verwachtingen van HET paradijs op aarde! Een beschermd gedeelte dat je enkel met een boot kon bereiken (Ko Phi Phi Lee), onbewoonde en ongerepte natuur.. De plaats waar de welgekende film 'The Beach' werd verfilmd. Zonder enige twijfel adembenemend.. Maar weer oh zoveel toeristen! Was ik maar 20 jaar eerder geboren.. In die tijd gingen enkel de echte avonturiers de uitdaging aan! Aangezien de natuur boven water al zo buitengewoon mooi was, was ik ervan overtuigd dat de onderwaterwereld ons niet zou teleurstellen! We waagden het erop en gingen duiken.. Enja hoor.. Prachtige onderwaterdieren (oa. zeesterren en scholen vissen in alle mogelijke vormen en kleuren, haaien, ja echte!!, ...) en geweldige taferelen, een puurheid gewoonweg onmogelijk om op camera vast te leggen. Wauw! Wat een geweldige ervaring..

Met pijn in het hart zouden we deze plaats verlaten en naar één van onze allerlaatste bestemmingen trekken, Phuket.. Lekker gegeten, gerelaxt op het strand om dan afscheid te nemen van elkaar. Lore zou nog één overnachting doen in Phuket om dan terug naar haar grote liefde in Australië te vliegen.. Ik zou mijn laatste dagen doorbrengen in Bangkok in de hoop deze liefde misschien ergens tegen het lijf te lopen. Hihi!

Mijn grote liefde zou het niet zijn, maar een leuke ontmoeting was het zeker! Het was mijn allerlaatste dag voor ik terug zou vliegen naar ons Belgenlandje. Ik had mij rustig teruggetrokken op een terrasje, klaar om te beginnen lezen in een boek, dat even voordien mijn aandacht had getrokken in een klein authentiek boekenwinkeltje 'Paulo Coelho met The Alchemist'.. Helemaal van toepassing op deze geweldige reis. Een cadeautje voor mijn vader, maar eerst wilde ik mij er zelf in verdiepen. Daar zat ik dus, net begonnen aan de eerste pagina. Vastberaden om het boek diezelfde dag nog uit te lezen. Tot de man een tafeltje naast mij me aansprak en vertelde hoe geweldig het verhaal wel was. Hmm.. een openingszin of zou het echt zo zijn geweest. Maar ach, wat maakt het uit.. dit was het begin van een geweldige dag en toepasselijke afsluiter.. Vol vuurwerk en onbezonnenheid. We hadden het leuk samen! Milan was zijn naam.. Spijt heb ik zeker niet! Waarom zou ik..

Voor de laatste keer..
Het ga jullie goed liefste belgenmensjes <3

Big Kisses,
See you soon,
Want lonely traveller is almost back in town!