Lonely Traveller: Clay Houses aka. Emancipation

Clay houses bouwen.. Zwoegen en zweten.. Een korte samenvatting van wat deze week zou inhouden! Dit op slechts tien minuten van het vrijwilligershuis.. Als enige meisje tussen zes franse jongens was ik vastberaden te bewijzen dat ik ballen aan mijn lijf had en dat ook vrouwen hard kunnen werken! Misschien vreemd dat ik dit wilde aantonen.. Maar laten we het houden op mijn drang naar emancipatie en vrijgevochtenheid ;). Enja, ik denk dat ik mijn doel heb bereikt.. Hard en vuil werk.. You need to love it! Ookal hadden andere meisjes het mij afgeraden.. Ik vond het geweldig!!

Om de avonden te vullen brachten we enkele momenten door aan het plaatselijke zwembad, hadden we een bbq, bezochten we een avondmarkt en niet te vergeten.. Onze donderdagse party's.. De drank vloeide rijkelijk en de tongen kwamen los! Wat een sfeer.. Toch vreemd, hoe sommige ingetogen mensen plots transformeren in partyanimals! Ikzelf waande mijzelf een kerstboom, met een kleurrijke slinger die ik ergens onderweg was tegengekomen.. Haha. Ook niet veel beter natuurlijk! Enja, dat heb ik nog even mogen aanhoren ;)!

Dit was ook meteen mijn allerlaatste week in het vrijwilligershuis! Ik zou niet meer terugkeren.. In volle verwachting voor mijn volgende avontuur, maar eveneens met spijt in het hart zou ik deze plaats verlaten.. Een plek met veel herinneringen, maar tijd om er nieuwe te maken! Het weekend zou ik in Bangkok doorbrengen en gespannen wachten op de komst van mijn allerliefste vriendinnetje Lore..
De dagen hier voorafgaand ben ik mijzelf tegengekomen door een waanzinnige ontmoeting.. Het lot, de juiste plaats en het juiste moment, gewoonweg buitengewoon! Hoe of wat kan ik jullie spijtig genoeg even niet vertellen.. later ;)!

Op naar mijn twee laatste weken.. Wat gaat de tijd hier snel! Ik geniet zo van het alleen zijn, maar kijk ook echt uit naar vertrouwd gezelschap! In verwacht je Lore ;)!

Big Kisses LT.
XXX